Biorezonans został skonstruowany przez dwóch wybitnych niemieckich uczonych laureata Nagrody Nobla doktora F. Morella oraz profesora H. Brugemanna. W założeniach terapii biorezonansowej wykorzystuje się wchodzące w skład indywidualnego dla każdego człowieka spektrum drgań jego tkanek: fizjologicznych i patologicznych. Drgania fizjologiczne sterują i koordynują reakcjami chemicznymi, procesami rozwojowymi, regeneracyjnymi, wydzielania hormonalnego oraz przemianą materii, zaś patologiczne zakłócają.
Źródłem patologii mogą być: nie wyleczone ogniska chorobowe, wirusy, bakterie i ich toksyny, metale ciężkie, trucizny środowiskowe oraz urazy. Zatem celem terapii biorezonansowej jest redukcja informacji patologicznej oraz wzmocnienie drgań fizjologicznych.
Zasada działania aparatu Bicom wynika z głównych podstaw fizyki dotyczących impulsów elektromagnetycznych i opiera się na działaniu indukcji. W czasie impulsu elektromagnetycznego zmieniane jest skokowo natężenie pola, natomiast impulsy te przenikając organizm wywołują w nim impulsy przeciwne, co z kolei powoduje w komórkach regenerujących oczekiwane reakcje własne. Zwalczenie problemu zdrowotnego następuje poprzez zaaplikowanie pacjentowi sygnałów elektromagnetycznych o określonej dla danego schorzenia częstotliwości. Oddziaływując specjalistycznie dobranymi częstotliwościami elektromagnetycznymi na centra regulacji organizmu poprawiamy stan energii chorego organu oraz doprowadzamy zakłócony system do prawidłowego funkcjonowania. Wyrazem tego jest stopniowe ustępowanie objawów choroby i powrotu do zdrowia.